کد مطلب:28964 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:32

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چگونه مي توان به شناخت خداوند دست يافت؟

اين نوعي درك توحيدي بسيار بالا است كه داراي دو قسم عرفاني و فلسفي است. بر اساس اين نگرش آنچه مستقيما و بدون هيچ واسطه اي ادراك مي شود ذات حقتعالي است. براي توضيح مطلب لازم است به دو گونه شناخت از واقعات و پديده ها توجه كنيد: 1) يكي از راه هاي شناخت يك پديده يا واقعيت كشف (اني) يعني پي بردن از معلول به علت است. مثلا پزشك با معاينه بيمار و مشاهده تغييراتي در رنگ پوست يا پيدايش لكه ها و چوله هايي بر آن بوجود فلان قارچ يا ميكروب كه علت وسبب بيماري است پي مي برد. 2) راه ديگر شناخت واقعيات كشف (لمي) است. مثلا شخصي كه از وجود بيماري در خود اطلاعاتي ندارد و هيچ اثر ظاهري از آن نيافته با يك آزمايش خون ممكن است ميكروبي را بيابد و با بررسي ويژگيها و تاثيرات آن دريابد كه علت فلان بيماري است. در خداشناسي نيز دو راه وجود دارد: 1) مطالعه در نظام حكيمانه جهان كه سراسر شگفتي و اعجاب انگيزي است و در هر ذره اش هزاران گواه بر مخلوقيت و دخالت شعور و اراده حكيمانه وجود دارد.سپس آن را مقدمه برهان براي اثبات وجود خدا قرار دادن. اين روش كشف و اين شناخت خالق از راه مخلوق است. 2) بدون توجه به جهان از آغاز اصل حقيقت مطلق هستي و منبع فياض وجود و واجب الوجود علي الاطلاق را شناختن و سپس با شناخت اوصاف او بتوان جهان هستي را شناخت اين درك لمي و شناخت از راه علت به معلول است كه به آن(برهان صديقين) گفته مي شود. بهترين پوينده اين روش از طريق فلسفه ملاصدرا است. براي توضيح ديدگاه وي ر.ك: علل گرايش به ماديگري اثر استاد شهيد مرتضي مطهري. در متون ديني اسلامي نيز اين نكته به زيباترين شكلي بيان شده است. در دعاي حضرت امام حسين(ع) است كه: (متي غبت حق تحتاج الي دليل يدل عليك ...)(تو كي غايب و بودي تا نياز به اقامه دليل بر تو باشد ... آيا ظهور پديده هاي جهان از تو افزون تر است تا آنها وسيله راهيابي به سوي تو قرار داده شوند؟ نابينا است ديده اي كه ترا همواره ناظر و مراقب خويش نبيند).